Finisaż to słowo, które z wolna wkracza do słownika pojęć świata artystów. Wcześniej mieliśmy do czynienia głównie z wernisażami, które inaugurowały otwarcie ekspozycji. Teraz modny na Zachodzie finisaż, wypiera dawne formy i staje się swoistym podsumowaniem, komentarzem do wystawy, która zmierza do swojego finału. Taki własnie finisaż przygotował Dom Kultury „Sokół” w Strzyżowie dla wystawy prac rzeszowskiego artysty Leszka Kuchniaka. 6 października 2009 r. w holu Domu Kultury „Sokół” w Strzyżowie odbył się finisaż wystawy prac pn. ” Galicja – Raj utracony” Leszka Kuchniaka. Tuż przed godziną 18.00 przybył sam autor, który przywitał się z obecnymi i rozpoczął podpisywanie okolicznościowych wizytówek. Wśród osób, które przybyły na imprezę, znaleźli się m.in. lokalni twórcy kultury plastycznej, w tym przyjaciel artysty Pan Józef Franczak ze Strzyżowa, Dyrektor Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie oraz córka i wnuk członka legendarnej grupy awangardowej „Szczep Rogate Serce” Franciszka Frączaka. Finisaż otworzyła Pani Jadwiga Skowron Dyrektor Domu Kultury „Sokół” w Strzyżowie, która serdecznie powitała zgromadzonych, a następnie przedstawiła sylwetkę artysty. „Leszek Kuchniak urodził się w Żarach. Po skończeniu Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu, podjął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom obronił w pracowni prof. Jerzego Bandury. Następnie studiował scenografię w tej samej uczelni u prof. Andrzeja Majewskiego. Ma w swoim dorobku ponad 30 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, w tym w Holandii i Stanach Zjednoczonych oraz udział w 76 wystawach zbiorowych. Stworzył wiele realizacji scenograficznych m.in: w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie. Zajmuje się też pracą pedagogiczną w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie” - mówiła pani Dyrektor. Na zakończenie wypowiedzi przytoczyła słowa samego artysty: "Staram się być twórcą emocjonalnym, który daje widzowi radość oglądania i inspirację do metaforycznych przeżyć poetyckich. Będąc wędrowcem po kręgach kultury prowincjonalnej, dostrzegam zanikający już świat ukochanej Galicji. Staram się ujawnić w swoich pracach źródło ludowego, magicznego impulsu, uformowanego w metaforyczny podtekst liryczny, groteskowy czy społeczny przemijającego czasu". Z kolei Pan Leszek Kuchniak w krótkich słowach przedstawił swój dorobek artystyczny, na który składa się m.in.: ok. 1200 obrazów, 300 rzeźb, 1000 rysunków i kilka realizacji teatralnych. Mówił, że jest malarzem, rzeźbiarzem tematycznym, który stara się nawiązywać w swojej twórczości do tego, czym jest człowiek. Wyjaśnił, że wystawa „Galicja – Raj utracony” to hołd, wspomnienie dla starej kultury żydowskiej, która odeszła w niepamięć. Pozostały po niej tylko szczątki architektury, zarośnięte cmentarze, wspomnienia starszych mieszkańców pamiętających swoich sąsiadów Żydów. Artysta okazał się człowiekiem bardzo żywiołowym, z ogromną pasją opowiadał i wyjaśniał znaczenia swoich obrazów. Inspiracji do ich namalowania szukał m.in. w literaturze Isaaca Bashevisa Singera oraz Brunona Schulza, we wspomnieniach dziadka o Żydach oraz w fascynacji filmem „Skrzypek na dachu”. Na obrazach można było dostrzec m.in: motyw pustych cmentarzy czy pustych łóżek jako wspomnienie ludzi, którzy odeszli, bardzo częsty motyw skrzypka na dachu czy motywy regionalne Na zakończenie finiażu Pani Jadwiga Skowron Dyrektor Domu Kultury „Sokół” w Strzyżowie, wręczając wiązankę kwiatów, podziękowała twórcy za możliwość pokazania mieszkańcom Strzyżowa przepięknych obrazów. [Inf. i zdjęcie – A. Zielińska] Zobacz zdjęcia